پاکسازی روند خونریزی مغزی با پروتئین
تاریخ انتشار: ۲۸ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۶۳۹۱۰
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، مطالعات نشان می‌دهد حدود ۵۰ درصد از مبتلایان که در شروع این اتفاق درمان دریافت می‌کنند، در عرض ۲۸ روز وضعیت بدتری پیدا می‌کنند.
در واقع پژوهش‌ها نشان می‌دهد: تنها یک چهارم از زوال مغز مربوط به خونریزی داخل مغزی در اولین پنجره ۲۴ ساعته اتفاق می‌افتد. قسمت اعظم این ماجرا بیشتر در مرحله ثانویه رخ می‌دهد، جایی که سلول‌های خونی لخته شده و محصولات عصبی تولید می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بدون وجود هیچ درمان موثری، این مرحله از خونریزی داخل مغزی به طور فزاینده‌ای کشنده می‌شود.
بنا بر اعلام « سیناپرس » ، اکنون، تیمی از دانشگاه هلسینکی به همراه محققان علوم اعصاب در تایوان بررسی کردند که آیا یک پروتئین خاص این توانایی را دارد که اساساً وارد محل آسیب شده و پاکسازی نجات بخش انجام دهد.
پروتئین، فاکتور نوروتروفیک دوپامین مغزی (CDNF)، در حال حاضر برای استفاده بالقوه آن در درمان بیماری پارکینسون مورد مطالعه قرار گرفته است، اما دانشمندان دریافتند: این پروتئین همچنین پاسخ سلول‌های ایمنی بدن را به دنبال خونریزی داخل مغزی تقویت می‌کند.
واسیلیوس استراتولیاس (Vassileios Stratoulias) پژوهشگر این مطالعات از دانشگاه هلسینکی، گفت: جالب است بدانید که پس از یک دوره خونریزی، مغز حاوی مواد زائد و لخته‌های زیادی می‌شود بنابراین، باید مواد زائد را برای بهبودی مغز، بردارید.
فاکتور نوروتروفیک دوپامین مغزی سرعت حل ضایعه خونریزی دهنده، کاهش تورم مغز و بهبود نتایج عملکردی در مدل حیوانی مطالعه را افزایش داد. فاکتور نوروتروفیک دوپامین مغزی همچنین استرس سلولی را در ناحیه اطراف محل آسیب کاهش داده و باعث پاکسازی سلول‌های ایمنی و لخته‌های انباشته شده، شد.
میکو آیرووارا (Mikko Airavaara) یکی دیگر از پژوهشگران این مطالعه می‌گوید: به طور شگفت انگیزی، ما دریافتیم که فاکتور نوروتروفیک دوپامین مغزی با افزایش واسطه‌های ضد التهابی و سرکوب تولید سیتوکین‌های پیش التهابی که مسئول سیگنال دهی سلولی هستند، روی سلول‌های ایمنی در حال خونریزی عمل می‌کند.
آیرووارا که استاد دانشگاه هلسینکی است افزود: این یافته‌ها یک گام مهم در جهت درمان آسیب‌های ناشی از خونریزی مغزی است که در حال حاضر درمانی برای آن نداریم.
شرح کامل این مطالعه جذاب در آخرین شماره مجله تخصصی Nature منتشر شده است.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۶۳۹۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یافته‌های پژوهشگران برای افزایش ظرفیت دیالیز برای بیماران
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی می‌دهد. یافته‌های پژوهشگران برای نخستین بار نشان داد می‌توان از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده می‌تواند امکان استفاده درمانی از این سلول‌ها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
به گزارش ایسنا، کارآزمایی بالینی از سوی امین احمدی، سودابه اعلاتاب، رضا مقدسعلی، ایرج نجفی، سروش شکرچیان از پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه ماستریخ هلند به بررسی تأثیر سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی خود فرد، بر عملکردی صفاق و التهاب آن در افراد تحت دیالیز پرداختند.
در همین ارتباط باید گفت؛ بیماری مزمن کلیه (Chronic kidney disease) یک نارسایی آرام، پیش رونده و غیرقابل برگشت در کلیه است که حدود هفتصد میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند.
پیشرفت این بیماری می‌تواند تا تخریب کامل کلیه و نیازمند شدن فرد مبتلا به پیوند کلیه یا دیالیز روزانه ادامه پیدا کند. اگر دیالیز دیگر قادر به تصفیه مایعات و محلول‌ها به میزان مورد نیاز برای بیمار نباشد، شرایطی با عنوان ناکارآمدی اولترا فیلتراسیون اتفاق می‌افتد که منجر به بی‌فایده شدن دیالیز برای بیماران می‌گردد.
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی می‌دهد. این شرایط برای حدود ۲۰ درصد از بیماران با سابقه دیالیز طولانی اتفاق می‌افتد. با پیشرفت پزشکی بازساختی (پزشکی ترمیمی) در چند دهه اخیر تلاش‌هایی برای سلول درمانی فیبروز صفاقی صورت گرفته است.
نتیجه این پژوهش که در نشریه بین المللی Archives of Iranian Medicine منتشر شده است، نشان داد، استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی باعث بهبود جزئی در اولترافیلتراسیون و کاهش اندک التهاب در بیماران می‌گردد.
یافته‌های این پژوهش برای نخستین بار نشان داد می‌توان از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده می‌تواند امکان استفاده درمانی از این سلول‌ها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
انتهای پیام
بازداشت مروج کودکهمسری برای تبلیغ آرایشگاه زنانه در اینستاگرام